جراحی لاپاراتومی

جراحی لاپاراتومی (Laparotomy) یک عمل جراحی باز است که در آن یک برش بزرگ در دیواره شکم ایجاد می‌شود تا دسترسی مستقیم به حفره شکمی و اندامهای داخلی مانند معده، روده‌ها، کبد، طحال و سایر اعضا فراهم شود. این روش معمولاً زمانی استفاده میشود که روشهای کم‌تهاجمی‌تر (مانند لاپاراسکوپی) امکانپذیر نباشند یا نتایج کافی ارائه ندهند.

موارد استفاده از لاپاراتومی

تشخیص بیماری‌ها: در مواردی که علت دقیق مشکل بیمار (مانند درد شدید شکم یا خونریزی داخلی) نامشخص است.
درمان شرایط اضطراری: مانند پارگی آپاندیس، انسداد روده، خونریزی داخلی ناشی از ضربه، یا پاره شدن اندام‌ها.
برداشت تومورها یا بافتهای بیمار: مثلاً در سرطانهای شکمی.
درمان عفونتهای شدید: مانند پریتونیت (التهاب پرده صفاق).
آسیبهای ناشی از تروما: مثلاً پس از تصادفات.

مراحل جراحی لاپاراتومی

1. برش: یک برش عمودی یا افقی در شکم ایجاد میشود.
2. بررسی اندامها: جراح اندامهای داخلی را بررسی و مشکل را تشخیص میدهد.
3. درمان: اقدامات لازم مانند ترمیم بافت آسیبدیده، برداشتن اندام بیمار (مثلاً آپاندیس) یا توقف خونریزی انجام میشود.
4. بستن برش: پس از اطمینان از حل مشکل، برش با بخیه یا منگنه بسته میشود.

ریسک‌ها و عوارض احتمالی جراحی لاپاراتومی

- عفونت زخم یا حفره شکمی
- خونریزی
- تشکیل چسبندگی‌های بعد از عمل (adhesions)
- عوارض بیهوشی
- بهبودی طولانی مدت

دوره بهبودی بعد از عمل لاپاراتومی

- بیمار معمولاً ۵ تا ۷ روز در بیمارستان بستری میشود.
- بازگشت به فعالیتهای عادی ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد.
- مراقبت از زخم و پیگیری منظم با پزشک ضروری است.

تفاوت با لاپاراسکوپی

در لاپاراسکوپی با ایجاد برش‌های کوچک و استفاده از دوربین عمل انجام می‌شود، در حالی که لاپاراتومی یک جراحی باز با برش بزرگ است و معمولاً زمانی انتخاب میشود که نیاز به دید و دسترسی گسترده‌تر وجود دارد.