جراحی لاپاراسکوپی
جراحی لاپاراسکوپی (Laparoscopic Surgery) یک روش *جراحی کم‌تهاجمی* است که در آن جراح برای دسترسی به اندام‌های داخلی بدن، به جای ایجاد برش‌های بزرگ، چند برش کوچک (معمولاً بین ۰.۵ تا ۱.۵ سانتیمتر) روی پوست ایجاد میکند. سپس از ابزارهای خاص و یک دوربین کوچک به نام *لاپاراسکوپ* استفاده می‌شود تا عمل جراحی با دقت بالا و آسیب کمتر به بافت‌های اطراف انجام شود.
مراحل جراحی لاپاراسکوپی
۱. ایجاد برش‌های کوچک: معمولاً ۳ تا ۴ برش در ناحیه مورد نظر ایجاد می‌شود.
۲. تزریق گاز (CO₂): برای ایجاد فضای کافی در حفره شکم و بهبود دید جراح، گاز دیاکسیدکربن به داخل بدن تزریق می‌شود.
۳. ورود لاپاراسکوپ: دوربین لاپاراسکوپ از طریق یکی از برش‌ها وارد بدن شده و تصاویر زنده را به مانیتور منتقل میکند.
۴. استفاده از ابزارهای جراحی: ابزارهای باریک و بلند از طریق برش‌های دیگر وارد شده و جراحی انجام می‌شود.
مزایای لاپاراسکوپی نسبت به جراحی باز
- *درد کمتر* پس از عمل
- *زمان بهبودی کوتاه‌تر* و ترخیص سریع‌تر از بیمارستان
- *کاهش خطر عفونت* و خونریزی
- *جای زخم کوچکتر* و زیبایی بهتر
- *دقت بالا* به دلیل بزرگنمایی تصاویر توسط دوربین
کاربردهای رایج لاپاراسكوپی
- *برداشتن کیسه صفرا* (کوله‌سیستکتومی)
- *آپاندیس* (آپاندکتومی)
- ترمیم *فتق*
- جراحی‌های *زنان* (مانند برداشتن کیست تخمدان، هیسترکتومی)
- بررسی و تشخیص بیماریهای گوارشی یا لگنی
معایب یا خطرات احتمالی لاپاراسكوپی
- احتمال آسیب به اندام‌های داخلی یا عروق خونی (نادر)
- در برخی موارد نیاز به تبدیل به جراحی باز (اگر عوارضی رخ دهد)
- ورم یا ناراحتی موقت ناشی از گاز تزریق شده
به طور کلی، این روش به دلیل مزایای زیاد، امروزه به عنوان جایگزین بسیاری از جراحی‌های سنتی استفاده می‌شود، اما تصمیم نهایی برای انتخاب نوع جراحی به شرایط بیمار و نظر پزشک بستگی دارد.